Columns schrijven over mijn kinderen was het allermooiste dat er was. De verbinding die ik daardoor ervoer, was altijd heel intens. Ik schrijf ‘was’, omdat de tijd mij dagelijks wijst op hun aanstormende jong-volwassenheid. Op een dag worden kinderen te oud om over ze te schrijven.Dat moment diende zich afgelopen zomer aan, toen ik de column ‘Mijlpaal’ schreef, over het zeilkamp van mijn jongste zoon. Die mijlpaal was er op dat moment niet alleen voor hem, maar ook voor ons als ouders. Ineens waren al onze kinderen een beetje volwassen, zo voelde dat toen, en zo voelt dat nog steeds.
Iemand zei mij ooit, dat kinderen voor hun dertiende jaar van hun ouders zijn. En daarna, in de puberteit, worden ze van zichzelf. Dat proces voltrekt zich nu bij alledrie mijn kinderen, ze worden in snel tempo iedere dag een beetje meer van zichzelf.
Mijn rol als moeder van jonge kinderen is dan ook rond, ik draag mijn tieners nu stap voor stap over aan de jong-volwassenheid en aan hun eigen toekomst. Als er iemand over hun moet schrijven, dan zijn ze dat inmiddels zelf. Een nieuwe, onbekende en spannende tijd breekt voor hun aan. Niet meer gedragen op onze brede schouders, maar steeds vaker lopend op hun eigen benen. Een pad begint door er op te lopen. Gewoon beginnen met de eerste stap. Hoe natuurlijk en hoe spannend is dat!
Mijn trouwe lezers en volgers wil ik graag bedanken voor alle hartverwarmende reacties op mijn columns; ik vond het een voorrecht dat ik mijn liefde voor mijn kinderen al die jaren met jullie mocht delen. Ik wens jullie allemaal een mooie toekomst met jullie wereldkinderen, en natuurlijk voor nu: hele fijne feestdagen en een prachtig nieuwjaar!
Gepubliceerd in: Adoptiemagazine Online
Renée, hartelijk bedankt voor alle prachtige herkenbare verhalen! Jammer dat dit de laatste was, maar begrijpelijk! Ik wens je een stralende kerst toe, en alle goeds, geluk en gezondheid voor 2017!
Dank je wel José! Ik deed het heel graag en ga het ook missen. Maar wie weet sluipt de muze op een andere manier weer bij me binnen. Zo gaat dat met schrijven:-) Bedankt voor je enthoudiasme!
Renee bedankt voor de inkijk in je gezin! Ik genoot van je prachtige verhalen. Wij zitten in dezelfde fase als jij. Drie puberende kinderen op weg naar de volwassenheid. Zo herkenbaar!!
Voor ik het vergeet….., ik wens jou en je gezin ook een mooi Kerstfeest en een voorspoedig 2017 toe!!
Hoi Renee, Bedankt voor het delen van al die mooie verhalen over jouw gezin. Je gaf een inkijkje in jullie leven en zag telkens de koppies voor mij, en herkende vaak in elk verhaal wel iets vergelijkbaars. Bedankt voor het delen, je wijsheid en inspiratie! Groetjes Rosa,
dankjewel Renee, voor de herkenbare en mooie momenten die je wilde delen. Hele fijne dagen !
Dank je Renée voor je mooie verhalen over de kinderen en je eigen beleving hierin. Ook onze kinderen hebben een leeftijd (iets ouder dan jullie kinderen) dat je niet meer óver ze schrijft. Zo is er voor alles een tijd.
Ik wens je een prachtig 2017 en veel geluk met elkaar.